平公曰:“音无此最悲乎? ”师旷曰:“有。”平公曰 :“可得闻乎? ”师旷曰:“君德义薄,不 可以听之。” 平公曰:“寡人所好者音也 ,原闻之。”师 旷不得已,援琴而鼓之。一奏之, 有玄鹤二八集乎廊门;再奏之,延 颈而鸣,舒 翼而舞。