平公曰:“音无此最悲乎 ?”师旷曰:“有。”平公 曰:“可得闻乎?”师 旷曰:“君 德义薄,不可以听之 。”平公曰:“寡人 所好者音也,原闻之。”师旷不得已,援琴而鼓之。一 奏之,有玄鹤二八集乎廊 门;再奏之 ,延颈而鸣 ,舒翼而舞。