平公曰: “音无此最悲乎? ”师旷曰:“有。”平公曰:“ 可得闻乎 ?”师旷曰 :“君德义薄,不可以听之。”平公曰: “寡人所好者音也,原闻之 。”师旷不得已,援琴而鼓 之。一奏之, 有玄鹤二八集乎 廊门;再奏之,延 颈而鸣,舒翼而舞 。